Etymologisch Woordenboek van het Nederlands

Gezocht op:
trefwoord: "klef"

1 tot 1 van 1

Index:

1.	klef bn. 'kleverig, nattig' categorie: geleed woord Vnnl. klef 'kleverig door vochtigheid' in met kleffe handen [1648; WNT], ook "bekrompen; als iets hinderlijks aanhangend of aandoend" [1976; Van Dale]. Afleiding van kleven. De korte e in klef is wellicht gewestelijk. Fries: -