trefwoord: "dreunen"
1 tot 1 van 1
Index:
drenkeling
drenken
drentelen
drenzen
dresseren
dressing
dressoir
dressuur
dreumes
dreun
dreunen
dreutel
dreutelen
drevel
drevelen
dribbelen
drie
drie-eenheid
driegen
driehoek
drieling
1.  |
 dreunen ww. 'dof geluid voortbrengen' categorie: waarschijnlijk erfwoord Vnnl. droent (3e pers. ev.) 'maakt geluid, dreunt' [1550; MNW], het dreund' in yders ooren 'het weerschalde in ieders oren' [1648; WNT zee I]. Mnd. dronen 'dreunen'; on. drynja 'dreunen'; got. zn. drunjus 'geluid'; < pgm. *drun-j- 'lawaai (maken)', een vorm met ablaut bij *dren- 'herrie maken'; zie dreinen, drenzen. De verdere herkomst is onduidelijk. Wrsch. is het een klanknabootsing. Zeer onzeker is verwantschap met pie. *dher-, *dhren- 'geluid maken' (IEW 255-56). ◆ dreun, zn. 'dof geluid, schok, smak; eentonig ritme; oplawaai'. Vnnl. dreun 'dof geluid' [ca. 1626; WNT]; nnl. dreun 'eentonig ritme' [1789; WNT], 'klap, oplawaai' [1952; Koenen]. Afleiding van dreunen. |