trefwoord: "extreem"
1 tot 1 van 1
Index:
extase
extatisch
extensie
extern
extra
extra-
extract
extrapoleren
extravagant
extravert
extreem
extremist
extremiteit
extrovert
exuberant
ezel
ezelsbrug
ezelsoor
fa
faam
fabel
1.  |
 extreem bn. 'uiterst, bovenmatig', zn. 'het uiterste' categorie: leenwoord Vnnl. extreme (wrsch. bn.) 'uiterste' [1544; MNHWS], tusschen twe extremen (zn.) [1613; WNT Aanv.]. Al dan niet via Frans extrême 'het verst verwijderd; excessief' [1370-72; Rey] ontleend aan Latijn extrēmus 'buitenste, uiterste, laatste', overtreffende trap van exterus of exter 'aan de buitenkant, buiten, vreemd', zie extern. ◆ extremist zn. 'persoon die tot het uiterste gaat'. Nnl. extremist [1923; Koenen]. Gevormd met het achtervoegsel -ist maar misschien ook ontleend aan een andere taal (Engels 1846 [OED], Frans 1917 [Rey]). ◆ extremiteit zn. 'uiterste'. Vnnl. extremiteyt "dat buytenste dinck" [1577; Werve], "uytterste" [1650; Hofman]; nnl. vooral als mv. extremiteiten 'de uiterste ledematen (handen en voeten)' [1872; Dale]. Ontleend aan Frans extrémité '(uit)einde, uiterste, extreme situatie' [ca. 1265], extrémités mv. 'handen en voeten' [ca. 1654] < Latijn extrēmitās 'uiterste grens, buitenkant, oppervlak', afleiding van extrēmus. |