trefwoord: "heep"
1 tot 1 van 1
Index:
hechtenis
hectare
hectisch
hecto-
heden
heek
heel
heelal
heem
heen
heep
heer 1
heer 2
heerlijk
heerschappij
heersen
hees
heester
heet
heffe
heffen
1.  |
 heep zn. 'sikkelvormig mes' categorie: substraatwoord Mnl. hyep, hepe "eyn krom mes dayr men den wijngart mede snijdt" [1477; Teuth.]; vnnl. heepe 'snoeimes' [1599; Kil.]. Dialectisch ook hiep. Uitsluitend continentaal West-Germaans: bij mnl. hepe, nnl. heep hoort alleen mnd. hēpe, met umlaut < pgm. *hapjō- of *hapja-; hieruit ook middeleeuws Latijn hapia, zie hachee. Daarnaast bij mnl. hyep en nnl. in oostelijke dialecten hiep: ohd. hīpe (nhd. Hippe), wijzend op een stamklinker ē2. Daarnaast met geminaat: ohd. habba, happa, ook met hā-, he-, hē- (nhd. gewestelijk Heppe). Verdere etymologie onduidelijk. De klinkervariatie en de geminatie worden meestal toegeschreven aan het zogenaamde affectieve karakter van dit landbouwwerktuig. De grondvorm pgm. *hebjō- of *hēbjo- verbindt men dan met: Grieks kopís 'slachtmes'; Litouws kapoti 'hakken', kaponė, kaplys 'houweel'; Oudkerkslavisch kopati 'graven'; en eventueel nog verder met de onder schaven (Latijn scabāre 'krabben' etc.) genoemde woorden met s-mobile. Zeker is dit alles echter niet, en van schaven wordt de Indo-Europese herkomst betwijfeld. Het valt dan ook niet uit te sluiten dat de Germaanse woorden bij heep, al dan niet met de Baltische vormen, van voor-Indo-Europese Noord-Europese afkomst zijn, te meer omdat de hierboven beschreven geminatie en klinkervariatie karakteristiek zijn voor zulke woorden. Literatuur: Boutkan 1999, 23 |