trefwoord: "nonchalant"
1 tot 1 van 1
Index:
noen
nog
noga
nok
nokken
nomade
-nomie
nominatief
non-
non
nonchalant
nondedju
nonkel
nonsens
nood
nooddruft
nooit
noord
noot 1
noot 2
nootmuskaat
1.  |
 nonchalant bn. 'achteloos' categorie: leenwoord Vnnl. nonchalant 'onverschillig, nalatig' in nonchalante comportementen 'nalatig gedrag' [1634; WNT veel IV]; nnl. nonchalant 'achteloos, onzorgvuldig' in of zeer traag, of geheel onverschillig en nonchalant [1786; WNT traag I], 'achteloos, ongedwongen' in stond hij, wat nonchalant van houding, toch ... [1901; WNT woelig]. Ontleend aan Frans nonchalant 'onverschillig, nalatig' [ca. 1278; Rey], teg.deelw. van nonchaloir 'veronachtzamen', gevormd uit non- 'niet', zie non-, en Oudfrans chaloir 'zich bekommeren, warm lopen', eerder ook al 'van belang zijn' [9e eeuw; TLF], ontleend aan Latijn calēre 'zich druk maken', letterlijk 'warm zijn', verwant met lauw 'halfwarm'. Zie ook klant. In de loop van de 20e eeuw kreeg het woord in het Nederlands, wrsch. in navolging van het Frans, ook de betekenis 'ongedwongen, naturel', een eigenschap die als positief wordt ervaren. ◆ nonchalance zn. 'achteloosheid'. Vnnl. nonchelance, nuncialance 'nalatigheid, achteloosheid' in door non-chalance 'door nalatigheid' [1619; Stall.]; door nonchelance van yverloose facteurs 'door achteloosheid van luie brievenbestellers' [1633; WNT verachtering], achteloosheidt en nuncialance [1677; WNT Aanv.]; nnl. nonchalance 'achteloosheid, nalatigheid' in by nonchalance of werkeloosheid 'bij achteloosheid of gebrek aan actie' [1770; WNT vol I]. Ontleend aan Frans nonchalance [ca. 1150; Rey], afleiding van nonchalant. Fries: nonsjalant |