trefwoord: "wekken"
1 tot 1 van 1
Index:
wegmoffelen
wegvagen
wei
wei(de)
weifelen
weigeren
weiland
weinig
weit
weitas
wekken
wel 1
wel 2
welig
welk
wellen 1
wellen 2
welles
welp
welriekend
welven
1.  |
 wekken ww. 'wakker maken' categorie: geleed woord Onl. wekken 'wakker maken' in so wanne so siu slaaphe, thaz sie se newecchan, eer siu selua wolla 'dat ze haar, wanneer ze ook slaapt, niet wekken, voor ze zelf wil' [ca. 1100; Will.]; mnl. wecken [1240; Bern.], ook overdrachtelijk 'opwekken, veroorzaken' in luxurie wecket soe te somer stonden 'ze wekt somtijds de wellust op' [1287; VMNW]. Os. wekkian (mnd. wecken); ohd. wecken (nhd. wecken); oe. weccan; on. vekja (nzw. väcka); got. -wakjan; < pgm. *wakjan-. Causatief bij waken. Het causatieve achtervoegsel -jan heeft geminatie van de k en umlaut van de a > e bewerkstelligd. Enkele overdrachtelijke betekenissen die het woord vroeger heeft gehad, zijn overgenomen door afleidingen als opwekken en verwekken. |