trefwoord: "stand 1"
1 tot 1 van 1
Index:
stal
stalen
stalker
stallen
stalles
stam
stamelen
stammen
stampen
stampij, stampei
stand 1
stand 2
standaard 1
standaard 2
stander
standje
stank
stansen
stap
stapel
stapelen
1.  |
 stand 1 zn. 'houding; toestand; rang' categorie: erfwoord Mnl. stant 'toestand' in van den stant van Vrieslant 'van de toestand van Friesland' [1343-46; MNW]; vnnl. stand 'rang, klasse' in om haren standt ... te bevestighen 'om haar rang te bekrachtigen' [1614; iWNT], 'houding' [1615; iWNT] en 'maatschappelijke klasse' in waer vrye standen zijn [1662; iWNT]; nnl. ook 'plaats waar iemand staat' in Wij moeten op die markt al te veel voor onzen stand betalen [1810; Weiland] (verouderd, maar nog herkenbaar in de samenstelling standwerker). Afleiding van een werkwoord dat nog in het Middelnederlands voorkwam als standen, zie daarvoor onder staan. Mnd. stant 'houding, rang'; ohd. -stant (nhd. Stand 'houding; toestand; rang'); ofri. -stand, -stond (nfri. stân 'houding; toestand; rang'); oe. stand 'vertraging' (ne. stand 'stilstand; kraam', zie stand 2); nzw. stånd 'toestand; maatschappelijke staat; marktkraam' (wrsch. ontleend aan het mnd.); < pgm. *standa-. Fries: stân |