Gezocht op:
trefwoord: "flut"

1 tot 1 van 1

Index:



flora
florijn
flottielje
fluctueren
fluim
fluisteren
fluit
fluks
fluor
fluorescentie

flut

fluweel
fluwijn 1
fluwijn 2
fnuiken
fobie
focus
foedraal
foefje
foei
foelie
1.   flut zn. 'iets prulligs'; voorv. 'prul-'
categorie: klankwoord, etymologie onduidelijk
Nnl. flut 'minderwaardig persoon' in ijdle flutten [1859; WNT], flut 'iets prulligs' [1919; WNT]. Als eerste lid 'waardeloos' in flutpapier [1859; WNT], flutblaadje 'oppervlakkig, waardeloos blaadje' [1931; WNT Aanv.].
Herkomst onduidelijk. Wrsch. uit westelijke dialecten in de standaardtaal opgenomen: Zeeuws flut 'blut; leeg' (de theepot is flut), misschien ook Vlaams flutsen 'broddelwerk afleveren' (bij Gezelle, Loquela); Zaanstreek fluter 'dun, licht iets zonder waarde'. Wrsch. ontwikkeld uit pgm. *flut- en dus identiek aan nnl. vlot 2 bn. 'snel, makkelijk'. In dat geval af te leiden van vlieten. De betekenisontwikkeling kan zijn 'vloeibaar' > 'gezwind' > 'vluchtig, zonder diepgang'. Het achterwege blijven van de ontwikkeling fl- > vl- treedt vooral op bij korte klinker in gesloten lettergreep, zie bijv. flabberen.
Als eerste lid in samenstellingen heeft flut- een zekere mate van productiviteit; de beperking lijkt te zijn dat het woord op een menselijke creatie moet slaan, zoals in flutwerk, flutverhaal.
Fries: flut


  naar boven