1.   fluwijn 1 zn. 'steenmarter (Martes foina)'
categorie:
leenwoord
Mnl. dat eenkoorn ..., die fluwijn ..., die beuer 'de eekhoorn, de steenmarter, de bever' [1460-80; MNW-R].
Ontlening aan een Noord-Picardisch dialect waarin in Oudfrans foïne 'id.' [ca. 1160; Rey] (Nieuwfrans fouine) f- via -l-epenthese tot fl- werd, bijv. in Henegouwen floène, flouène (Littré). Oudfrans foïne is ontwikkeld, met aanpassing aan de vorm fou 'beuk', uit vulgair Latijn *fāgina (mustēla), letterlijk 'beukmarter', met (al klassiek Latijn) fāginus als bn. bij fāgus 'beuk', zie beuk 1.
In het West-Vlaams is deze -l-epenthese niet ongewoon, bijv. pluumsteen < puumsteen 'puimsteen', flifoeder < fifoeder 'vlinder' (Debrabandere 2002).
Fries: -


  naar boven