luster zn. (BN) 'kroonkandelaar, luchter' categorie: leenwoord, alleen in België of Nederland Nnl. eerst luister 'kroonkandelaar' in de luisters zijn er prachtig [1774; WNT], luisters 'glaskronen' [1821; WNT], dan lusters (mv.) 'kroonkandelaars' [1842; WNT vormen I], lustres 'id.' [1874; WNT]. Ontleend aan Frans lustre 'lichtkroon, kroonkandelaar' [1657; TLF], eerder al 'glans, luister' [1482; TLF], zie luister. Zie ook luchter. Fries: -