|
1. |
pleidooi zn. 'pleitrede, verdedigend betoog' categorie: leenwoord Vnnl. plaidoye 'proces, rechtsgeding; pleitrede in een rechtsgeding' [1531; WNT], pleydoyen [1619; iWNT audientie]; nnl. ook algemener 'betoog ten gunste van iets' in een lief pleidooi [1793; WNT]. Ontleend aan Oudfrans pledoiƩ letterlijk 'wat tijdens het proces is gezegd, pleidooi' [1285; TLF], zelfstandig gebruik van het werkwoord Oudfrans pledoier, ouder plaidoyer [1174-76; Rey] (in het Nieuwfrans vervangen door plaider), afgeleid van plaid 'proces, vonnis' [1080; Rey], dat is ontwikkeld uit Latijn placitum 'besluit, overeenkomst', zie pleit. Fries: -
|
naar boven
|