|
1.  |
lijn 1 zn. 'touw' categorie: geleed woord, waarschijnlijk substraatwoord Mnl. line 'touw, koord, snaar' [1240; Bern.], lijnmakere 'touwslager' [1324; Stall. II], een sterke lijn 'een sterk touw' [1460-80; MNW-P]. Wrsch. een afleiding van Proto-Germaans *līna- 'vlas', zie lijnzaad, dus oorspr. 'een van vlas vervaardigd touw'. Zie ook lijn 2. Mnd. line; laat-ohd. līna (nhd. Leine); ofri. līne (nfri. line), oe. līne (> ne. line); on. lina (nzw. lina); < pgm. *līnō-. Fries: line
|
naar boven
|