Gezocht op:
trefwoord: "schat"

1 tot 1 van 1

Index:



schappelijk
schar
scharen
scharensliep
scharlaken
scharminkel
scharnier
scharrelei
scharrelen
scharrelkip

schat

schateren
schatten
schaven
schavot
schavuit
schede
schedel
scheef
scheel
scheen
1.   schat zn. 'waardevol bezit'
Onl. skat 'waardevol bezit' in de plaatsnaam Scatacer 'Schatakker (Oost-Vlaanderen)' [ca. 1185; Gysseling 1960]; mnl. sc(h)at 'belasting, som geld, schat' [1240; Bern.].
Os. skat (mnd. schat); ohd. scaz (nhd. Schatz); oe. sceatt; ofri. sket, skat; on. skattr (nzw. skatt); got. skatts; alle 'waardevol bezit, geld, vermogen, vee, rijkdom e.d.', < pgm. *skatta-. Oudfrans escat 'schat' [eind 12e eeuw; FEW] is ontleend aan het Oudnederlands. De oorspr. Germaanse betekenis is wrsch. 'vee'. Deze is ontleend door de Slavische talen: Oudkerkslavisch skotŭ 'vee' (Russisch skot).
Verdere herkomst onbekend. Er bestaan geen verwante woorden in andere talen. Mogelijk is het woord ontleend aan een onbekende voor-Indo-Europese taal.
Voor een vergelijkbare betekenisuitbreiding van 'vee' naar 'waardevol bezit, rijkdom' bij andere woorden, zie pecuniair en vee.
Fries: skat


  naar boven