trefwoord: "mij"
1 tot 1 van 1
Index:
midden
mie 1
mie 2
mier
mies
mieters
mietje
migraine
migreren
mihoen
mij
mijden
mijl
mijn 1
mijn 2
mijnheer
mijt
mijter
mikado
mikken
mikmak
1.  |
 mij vnw. 1e pers. ev. categorie: erfwoord Onl. mi 'mij' (datief en accustief) in uue sal leidon mi 'wie zal mij leiden', angegin mi 'tegen mij', Ginathi mi 'wees mij genadig' [alle 10e eeuw; W.Ps.]; mnl. mi 'id.'; vnnl. mij, in onbeklemtoonde positie ook wel me, zoals in zo steictme 'zo steekt mij' [1527-40; MNW]. Os. mī (datief en accusatief), zelden mik (accusatief) (mnd. mī, mi); ohd. mir (datief), mih (accusatief) (nhd. mir, mich); ofri. mi (nfri. my); oe. me (ne. me); on. mér (datief), mik (accusatief) (nzw. mig); got. mis (datief), mik (accusatief); < pgm. *me-z, *me-k. In de Noordzee-Germaanse talen wordt van oudsher al weinig of geen onderscheid gemaakt tussen datief- en accusatiefvormen. De datief is verwant met: Latijn mihī; Grieks emoĩ, moi; Sanskrit máhya(m); Litouws mán; Oudkerkslavisch mĭně (Tsjechisch mně); Hittitisch ammuk; < pie. *h1meǵhio, *h1mei, hoewel de precieze formele verhoudingen niet altijd even duidelijk zijn; ook de herkomst van de uitgang pgm. *-z is onduidelijk. De accusatief is verwant met: Grieks emé, me; Sanskrit mā, mām; Avestisch mąm; Litouws manè; Oudkerkslavisch mene, mę; Armeens im-; Albanees muae; Hittitisch ammug; < pie. *h1me-. De uitgang pgm. *-k ontstond wrsch. onder invloed van de nominatief, zie ik. Literatuur: R.S.P. Beekes (1989), 'The PIE words for "name" and "me"', in: Die Sprache 33, 1-12 Fries: my |