1. |
bui zn. 'vlaag' categorie: etymologie onduidelijk Vnnl. Buye 'stortbui, (donder)wolk' [1573; Thes.], buye, buyde '(donder)wolk, stortbui, slecht weer, orkaan, woeling' [1599; Kil.]. Herkomst onbekend. Onwaarschijnlijk is verwantschap met Slavische vormen als Oudkerkslavisch bujŭ 'dwaas, wild'. De -ui is een oorspronkelijke tweeklank, zoals ook in buitelen. Uit het Nederlands werd het woord ontleend als Nederduits büje, böje 'stormwind'; Duits Bö(e) 'rukwind, windvlaag'; Fries bui, buoi 'bui'; Deens byge; Zweeds by 'windvlaag'. Fries: bui, buoi
|