trefwoord: "rood"
1 tot 1 van 1
Index:
roman
romance
rommel
rommelen
romp
rompslomp
rond
rondpunt
ronselen
röntgen
rood
roof
rooien
rook
room
rooms
roos 1
roos 2
rooster
ros
rosbief
1.  |
 rood bn. 'bloedkleurig' categorie: erfwoord Onl. rōt 'rood' in plaatsnamen, bijv. Rodanburg 'Roodenburg (Zuid-Holland)' [918-948, kopie eind 11e eeuw; Künzel], in ther bruch thes ruoden epheles 'het stuk van de rode appel' [ca. 1100; Will.]; mnl. root in met somegen roden draden [1236; VMNW]. Os. rōd (mnd. rōt); ohd. rōt (nhd. rot); ofri. rād (nfri. read); oe. rēad (ne. red); on. rauðr (nzw. röd); got. rauþs; < pgm. *rauda- 'rood'. Daarnaast ablautend pgm. *reuda- 'rood', waaruit: oe. rēod; on. rjóðr; en pgm. *ruda- 'rood', waarbij: ohd. roten 'blozen' (nhd. röten 'blozen'); oe. rudian 'rood worden'; on. ruð 'rode kleur'; alle drie de ablauten vinden we in het sterke ww. on. rjóða (rauð, ruðum, roðinn) 'roodkleuren'. Verwant met: Umbrisch rofu (accusatief mv.) 'rode', Latijn dial. rūfus; Sanskrit róhita-; Avestisch raoiðita-; Litouws raũdas; Russisch vero. rúdyj, Tsjechisch rudý; Oudiers rūad, Welsh rhudd, Bretons ruz 'rood'; < pie. *roudh-o 'rood' (IEW 872), waarnaast de afleiding met nultrap *rudh-ró, waaruit: Latijn ruber; Grieks eruthrós; Sanskrit rudhirá-; Oudkerkslavisch rĭdĭrŭ (Russisch rëdryj); Tochaars A rtärye, rätram, Tochaars B ratre. Alle genoemde woorden geven een rode of roodachtige kleur aan. Zie ook de afleiding roest. Fries: read |