1.   vonnis zn. 'gerechtelijke uitspraak'
Mnl. vonnesse 'gerechtelijke uitspraak' in Ende scepnen ghewijst hebben ... met eenen vontnesse 'en de schepenen hebben vonnis gewezen' [1237; VMNW], dat hem niet scaden mach ... met eenen vontnesse 'dat (hij) hen geen schade mag berokkenen met een vonnis' [1293; VMNW scaden], vonnis 'rechtvaardig oordeel' [1303; MNW].
Afleiding met het achtervoegsel -nis (mnl. -nesse) van het Middelnederlandse verl.deelw. vonden van vinden in de betekenis 'oordelen'. Vontnesse, dat in het Middelnederlandse sporadisch voorkomt, is dus de oudste vorm, waaruit door assimilatie mnl. vonnesse, vonnisse en later vonnis is ontstaan.
Literatuur: Van der Sijs 2001, 166-167
Fries: fonnis, fûnis


  naar boven