1.   lis 1 zn. 'plantengeslacht (Iris)'
categorie:
waarschijnlijk substraatwoord
Mnl. lesche 'iris, zwaardlelie' [1240; Bern.], lisc 'id.' [1226-50; CG II], lyse 'lis' [voor 1401; MNW], lesch 'id.' [ca. 1450; MNW]; vnnl. Lis over Zee "Iris" [ca. 1545; Fuchs], lisch (naast glis, glisch) "Iris" [1599; Kil.].
Mnd. lēsk, liesk, lūs(ch); ohd. lisca 'lis, riet' (nhd. Liesch(e) 'egelskop, lisdodde'); < pgm. *lisk-/*lesk-, *leusk- 'lis'.
Etymologie onduidelijk. Soms wordt aangenomen dat de Germaanse vormen zijn ontleend aan middeleeuws Latijn lisca 'id.', maar het omgekeerde is evengoed mogelijk, of misschien zijn beide gezien de beperkte verbreiding aan een substraattaal ontleend. NEW denkt aan pie. *leu- 'vuil, bevuilen' (IEW 681) en vermoedt dat de plant is genoemd naar het feit dat die in de modder groeit. Te vergelijken zijn Italiaans lisca 'baard van hennep', Frans laîche 'lis' en middeleeuws Latijn lisca 'lis'.
Literatuur: A. Carnoy (1959), in Mededelingen van de Ver. voor Naamkunde Leuven 35, 129-137, hier 130
Fries: lies, liis


  naar boven