1.   amoureus bn. 'verliefd; betrekking hebbend op de liefde'
categorie:
leenwoord
Mnl. amoreus 'lieftallig, charmant' [1265-70; CG II, Lut.K]; vnnl. amoureus 'verliefd' [1513; Mak 1959], overdrachtelijk in amoreuse tale [1544; WNT Supp.].
Ontleend aan Oudfrans amoreus 'lieftallig, charmant' [12e eeuw; Rey] (Nieuwfrans amoureux) < Laatlatijn amorosus, afleiding van Latijn amor 'liefde', afleiding van het werkwoord amāre 'liefhebben'.
De huidige, vanaf de 16e eeuw gebruikelijke vorm met -ou- is opnieuw overgenomen uit het Frans, evenals de huidige betekenis 'verliefd', die ook in het Frans de oudere betekenis heeft vervangen.
Fries: amoereus


  naar boven