trefwoord: "dingen"
1 tot 1 van 1
Index:
dilettant
diligence
dille 1
dille 2
dimensie
diminutief
dimmen
diner
dineren
ding
dingen
dinges
dinky-toy
dinosaurus
dinsdag
diocees
diocesaan
diode
dioptrie
diorama
dioxine
1.  |
 dingen ww. 'trachten te verkrijgen, wedijveren, onderhandelen, afdingen' categorie: geleed woord Mnl. dinghen 'een rechtszitting houden' [1281; CG I, 564], 'pleiten' [1286-1343; MNW], 'een bod doen op, willen kopen' [eind 14e eeuw; MNW], 'streven' [ca. 1450; MNW]. Afleiding van het zn. ding. De betekenisontwikkeling zal geweest zijn: 'een geding/rechtszitting houden' > 'pleiten' > 'streven/wedijveren' > 'onderhandelen/ afdingen'. Os. thingon 'een rechtszitting houden'; ohd. thingen, dingan 'hopen, streven' (nhd. dingen 'een rechtszitting houden, afdingen'); ofri. thingia (nfri. tingje); oe. þingian 'vragen, verlangen'; on. þinga 'een volksvergadering of rechtszitting houden' (nzw. tinga 'bestellen'. Het werkwoord is oorspr. zwak, maar wordt in de loop van de 16e eeuw sterk, naar analogie van werkwoorden als dwingen, zingen. Na de 17e eeuw komen geen zwakke vormen meer voor, ook niet bij de afgeleide werkwoorden afdingen en bedingen. ◆ afdingen ww. 'minder bieden', oorspr. 'door dingen (van iemand) verkrijgen'. Mnl. afghedinghet 'door een rechtszaak ontnomen' [voor 1413; MNW aendinghen]; nnl. afdingen 'minder bieden' [1849; WNT zien], 'van de waarde afnemen' [1882; WNT rechtzinnigheid]. Fries: tingje |