1.   vis zn. 'waterdier van de klasse Pisces'
Onl. fisk 'vis' in visc flot aftar themo uuatare 'een vis dreef op het water' [891-900; CG II-1, 39]; mnl. vesch 'vis' [1240; Bern.], visch, vis in mít vleische ende mit vische [1253; VMNW], de paldinc ... een vis ghemaket alst serpent 'de paling, een vis geschapen als de slang' [1287; VMNW], ook wel 'zeedier', in Purpuree ... sijn vissche liggende in scellen 'purperslakken zijn zeedieren die in schelpen zitten' [1287; VMNW].
Ontstaan uit onl. fisk met -sk > -s als in as 2 'verbrandingsrest'.
Os. fisk (mnd. visch); ohd. fisc (nhd. Fisch); ofri. fisk (nfri. fisk); oe. fisc (ne. fish); on. fiskr (nzw. fisk); got. fisks, Krim-Gotisch fisct (lees fisch); alle 'vis', < pgm. *fiska-.
Verwant met: Latijn piscis; Oudiers īasc; alle 'vis', < pie. *peisk-, *pisk- (IEW 796).
vissen ww. 'vis vangen'. Onl. Petrus ande sin brôther nit ne hauodon. ne war that se sig uischenes be drâgodon 'Petrus en zijn broers bezaten niets, behalve dat wat ze voor het vissen bij zich hadden' [1151-1200; Reimbibel]; mnl. visschen in under der brucgen was ein man ... die uisched in dien mane 'onder de brug was een man die viste in het maanlicht' [1220-40; VMNW]. Afleiding van vis.
Literatuur: A. Bammesberger (1996), 'On Fresh Fish in Some (Indo-)European Languages', in: Journal of Indo-European Studies 24, 399-408
Fries: fisk


  naar boven