1.   lijzig bn. 'zacht, fijn, traag, zeurderig, slungelig'
categorie:
waarschijnlijk erfwoord
Vnnl. lijsigh (bw.) 'gemakkelijk, licht' [1629; WNT], hoe lijsigh dat ic slape 'hoe licht ik slaap' [ca. 1650; WNT], lysige stukken 'irritant langzame, saaie stukken' [1683; via WNT]; nnl. een lijzigen, droomerigen Jan Salie, ... een zoutzak van een vent [1856; WNT zoutzak], de lijzig teemerig gezegde zinnetjes [1909; WNT].
Afgeleid met het achtervoegsel -ig van het bn. lijs 'zachtjes, traag' < mnl. lijse 'id.' [1477; Teuth.], die beide na de 19e eeuw alleen nog gewestelijk voorkomen.
Naast mnl. lijse: mnd. līse 'zwak, langzaam, zwak hoorbaar'; ohd. līso (nhd. leise 'lichtjes, zwak hoorbaar, langzaam'); pgm.*līsa- <*leisa-; ablautend daarnaast pgm. *laisiz, waaruit os. lēs 'minder'; oe. lǣs 'in geringe mate' (ne. nog in less 'minder' en least 'minst'); ofri. lessa, les, lessera 'minder'.
Pgm. *laisiz- is verwant met Grieks liaros 'mild, zacht', loisthos 'laatste'; Litouws líesas 'dun'; < pie. *leis-/*lois-/*lis- (IEW 662).
Fries: -


  naar boven