|
1. |
vallei zn. 'dal' categorie: leenwoord Mnl. valeye, valleye 'dal', in Op die riviere in die valeyen [1300-50; MNW-R], Van sconen bergen, van sconen valeyen [1315-35; MNW-R], die valleyen sellen overvloyen van tarwen 'in de valleien zal overvloedig tarwe groeien' [1380-1400; MNW-P]; vnnl. valleie [1510-20; iWNT zetting], vallei [1667; iWNT warande I]. Ontleend aan Frans vallée 'dal' [ca. 1315; Rey], ouder valee [1080; Rey], afleiding van val 'id.' [1080; Rey] (nu vooral in toponiemen), dat ontwikkeld is uit Latijn vallis 'dal', Vroeglatijn vallēs, verdere herkomst onzeker. Fries: fallei
|
naar boven
|