1.   selenium zn. 'scheikundig element (Se)'
Nnl. selenium "eene door Berzelius in 1818 ontdekte niet metallische grondstof" [1847; Kramers].
Internationaal wetenschappelijk neologisme, ontleend aan Neolatijn selenium, dat in 1817 als naam voor het zuivere element werd voorgesteld door de Zweedse scheikundige Jakob Berzelius (1779-1848). Het woord is gevormd met het achtervoegsel -ium, dat voorkomt in de meeste wetenschappelijke elementnamen, bij Grieks selḗnē 'maan'. Berzelius werd geïnspireerd door de naam van het element tellurium, die negentien jaar eerder was geïntroduceerd op basis van Latijn tellūs (genitief tellūris) 'aarde' door de Duitse scheikundige Martin Heinrich Klaproth (1743-1817). Selenium en tellurium hebben een grote overeenkomst in eigenschappen en worden in de natuur vaak samen aangetroffen.
Fries: selenium


  naar boven