1.   muis 1 zn. 'knaagdier (Mus musculus)'
categorie:
erfwoord
Mnl. mus 'muis' [1240; Bern.], meestal muus, verbogen vorm muse [1287; VMNW], muys [1400-20; MNW-R].
Os. mūs (mnd. mūs); nhd. mūs (nhd. Maus); ofri. mūs (nfri. mûs); oe. mūs (ne. mouse); on. mús (nzw. mus); < pgm. *mūs.
Verwant met: Latijn mūs; Grieks mũs; Sanskrit mū́ṣ (zie ook muskaat); Oudkerkslavisch myšĭ (Russisch myš'); Armeens mukn; Albanees mi; alle 'muis' (Sanskrit ook 'rat', Grieks ook 'spier', zie ook muis 2), < pie. *muHs (IEW 752).
Bij uitbreiding worden ook diverse andere diersoorten muis genoemd, maar dan meestal in samenstellingen, bijv. veldmuis (Microtus arvalis), bosmuis (Apodemus sylvaticus). De spitsmuizen behoren zelfs niet tot de knaagdieren, en zie nog vleermuis.
Fries: mûs


  naar boven