|
1. |
adoreren ww. 'aanbidden' categorie: leenwoord Vnnl. adoreren '(een god) aanbidden' [1553; Werve]; nnl. 'overdreven hoog achten' [1720; WNT]. Al dan niet via Frans adorer < Oudfrans adourer 'aanbidden' [eind 10e eeuw] ontleend aan Latijn adōrāre 'aanbidden', gevormd uit ad- 'tot, bij' en ōrāre 'spreken, pleiten, bidden', zie oreren. ◆ adoratie zn. 'aanbidding'. Vnnl. adoratie 'id.' [1553; Werve]. Ontleend aan Frans adoration [14e eeuw]. ◆ adorabel bn. 'aanbiddelijk'. Nnl. adorabel 'id.' [1824; Weiland]. Ontleend aan Frans adorable 'aanbiddenswaard' [14e eeuw], 'aanbiddelijk' [17e eeuw]. Fries: adorearje
|
naar boven
|