1.   inert bn. 'traag, geen reactie vertonend'
categorie:
leenwoord
Nnl. eerst al de afleiding inertie 'traagheid' [1805; Meijer], dan inert 'apathisch' in soezig, inert, ik zit waar ik neerval [1894; WNT Aanv.].
Al dan niet via Frans inerte 'futloos, niet reagerend' [18e eeuw; Rey] ontleend aan Latijn iners (genitief inertis) 'onbekwaam, werkeloos, traag', afgeleid met het voorvoegsel in- 2 'niet' van ars 'kunst, vaardigheid, vak', zie artiest.


  naar boven