1.   incognito bw. 'onder een vreemde naam'
categorie:
leenwoord
Vnnl. incognito 'id.' in den Franse Gesant de Thou ... was incognito in de Roomse vergaderinge [1662; WNT].
Ontleend aan Italiaans incognito 'id.' [voor 1321; DEDLI], ontleend aan Latijn incōgnitus 'niet herkend', gevormd uit in- 2 'niet' en cōgnitus, verl.deelw. van cōgnōscere 'kennen', zie connaisseur.
Het woord werd oorspr. vooral gebezigd met betrekking tot hoogwaardigheidsbekleders, als die in een bepaalde situatie onder verberging van hun ware identiteit wilden handelen.


  naar boven