1.   dreet zn. 'scheet'
categorie:
erfwoord
Mnl. drete, dreet 'scheet' als bijnaam Clais dreet [1272; CG I, 218]; nnl. dreet 'scheet' [1709; WNT].
Ablautende vorm naast het sterke werkwoord drijten 'schijten'.
Mnd. dret, drit 'drek, stront'; on. drit (> me. drit 'drek, mest, vuil' en met metathese van de -r- ne. dirt 'vuil'); < pgm. *drit- 'drek'.


  naar boven