1.   welig bn. 'rijkelijk'
Mnl. welich 'weelderig, dartel', eerst in de afleiding welecleke 'op weelderige wijze' [1240; Bern.], dan als simplex in die ghene welighe maghet si 'die geen dartele maagd is' [1284-86; MNW]. De betekenis 'dartel' en zelfs 'wulps' nog in het (v)nnl., zoals in O fy! die weelig zijt en geyle boecken schrijft [1658; iWNT].
Os. welag (nnd. welig 'gelukzalig'); ohd. welag; oe. welig 'rijk' (ne. vero. wealy). Afgeleid van de wortel van wel 1.
Fries: -


  naar boven