1.   afwezig bn. 'niet aanwezig'
categorie:
leenvertaling, geleed woord
Vnnl. afwesigh [1599; Kil.].
Afleiding met het achtervoegsel -ig van de werkwoord mnl. afwesen [1492; MNW] en af sijn 'afwezig zijn', die gevormd zijn met af, als leenvertalingen van Latijn ab-esse, ab-sens 'afwezig zijn', zie absent, aanwezig.
Fries: ôfwêzich


  naar boven